Walking street Chaiang mai (Tha phae)

 

ถนนคนเดินท่าแพ เกิดขึ้นครั้งแรกเนื่องจากสอดคล้องกับแผนการพัฒนาเมือง ที่ให้เมืองสอดคล้องกับวิถีชีวิตชุมชน การพัฒนาดังกล่าวได้รับการตอบรับเป็นอย่างดี ทำให้เกิดการกระจายแนวคิดไปสู่ส่วนภูมิภาค ซึ่งหนึ่งในนั้นคือจังหวัดเชียงใหม่

 

การเกิดขึ้นที่จังหวัดเชียงใหม่เป็นเสมือนการปลุกวัฒนธรรมของพื้นที่ท้องถิ่นให้มีชีวิตชีวาอีกครั้ง ถือว่าเป็นการ “คืนชีวิตให้ชุมชน คืนถนนให้คนเดิน” ในครั้งแรกเริ่มวันอาทิตย์ที่ 3 กุมภาพันธ์ – อาทิตย์ที่ 7 เมษายน 2545 โดยใช้ชื่อว่า “10มหัศจรรย์ล้านนาที่ท่าแพ”

 

โดยปิดถนนตั้งแต่แยกอุปคุตถึงประตูท่าแพ ความยาวประมาณ 950 เมตรและต่อมาหลังจากที่เทศบาลเมืองเชียงใหม่ได้ทำการปรับปรุงสาธารณูปโภคลงดินเป็นที่เรียบร้อย ถนนคนเดินประตูท่าแพจึงย้ายไปที่ถนนราชดำเนิน ตั้งแต่ 31 สิงหาคา 2547 โดยระยะทางรวมกว่า 1.5 กิโลเมตร

 

ถนนคนเดินท่าแพ มีครบทั้ง ศิลปะ วัฒนธรรมและชีวิต จนเป็นอีกหนึ่งแหล่งดึงดูดให้นักท่องเที่ยวมาเยือน จากสองฝั่งทางเดิน เราจะถูกล้อมรอบด้วยงานศิลปะมากมาย ไม่ว่าจะเป็นงานทำมือ อย่างงานแกะสลักไม้ สลักลายบนแผ่นเงินหรือแม้กระทั่งภาพวาดต่างๆ ศิลปะกับวัฒนธรรมย่อมเป็นของคู่กัน

 

ระหว่างทางเดินที่เราต่างสนใจในสิ่งที่วางขายอยู่นั้น ถัดจากทางเดินเข้าไปในกำแพง เราสังเกตเห็น วัดเจดีย์หลวงวรวิหารอุโบสถทำจากไม้ภายในประดิษฐานพระประธานสีทองเด่นเป็นสง่าเป็นวัดที่อยู่คู่กับถนนคนเดินเสมือนเครื่องยึดเหนี่ยวจิตใจยามค่ำคืนของผู้มาเยือน ศิลปะ วัฒนธรรมจะไม่สมบูรณ์แน่ถ้าสิ่งเหล่านั้นขาดชีวิต ชีวิตที่ว่านี้คือ ผู้คน

 

ไม่ว่าจะเป็นผู้คนที่นำของมาขาย ผู้คนที่สร้างผลงาน ผู้คนที่มาเดินเล่น ด้วยความครบและเพียบพร้อมนี้เอง ที่เป็นเหตุให้ผู้คนที่มายังเมืองเชียงใหม่ต้องไปสัมผัสกับถนนคนเดินท่าแพ สำหรับคนที่ยังไม่เคยไปถนนคนเดินท่าแพ ถนนคนเดินนี้เปิดแค่วันอาทิตย์เท่านั้น